نویسندگان | محمد رزاقی - عسل براتی -حمیدرضا علوی زاده |
---|---|
همایش | شهرداری به منزله نهاد اجتماعی |
تاریخ برگزاری همایش | ۱۳۹۰-۱۱-۰۰ |
محل برگزاری همایش | تهران |
ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه هنر |
نوع ارائه | چاپ در مجموعه مقالات |
سطح همایش | منطقه ای |
چکیده مقاله
امروزه در شهرهای بزرگ، همراه با تحولات تاریخی، اجتماعی- سیاسی، اقتصادی جهانی و پیشرفت تکنولوژی، سنتها و آداب برگزاری آنها رو به فراموشی گذاشته و یا چهره ی اصلی خود را از دست دادهاند. جشن چهارشنبه سوری، از آیینهای ملّی-باستانی ایرانیان، در شب آخرین چهارشنبه سال- در آستانهی نوروز- با اجرای آداب و رسومی چون آتش افروزی و پریدن از آتش، قاشق زنی، سرودخوانی و غیره برپا میشده است. آتش افروزی که در ابتدا بر روی بامها برگزار میشد، درگذر زمان با تحوّلات اجتماعی- تاریخی و تغییر ساختار شهرسازی و معماری، به فضاهای باز عمومی )کوچه ها، میادین، پارکها وتپه های اطراف شهر( راه یافته است. آنچه امروز از این آیین به جامانده، تنها آتشبازیهایی است که به نمایش بازیهای خطرناک و صحنه های آتشسوزی دلخراش تبدیل شده است و امنیّت جانی و روانی شرکت کنندگان مراسم را علاوه بر مکانهای عمومی، در فضاهای نیمه عمومی نیز به خطر انداخته است. در کنار حوادث و آسیبهای ناگوار جسمی و روانی، به کارگیری مواد محترقه و آتشزا، خسارات محیطی بسیاری ایجاد کرده و سبب تخریب المانهای شهری و فضاهای شهر نیز شده است. با توجه به پیامدهای ناگوار امروزی چهارشنبه سوری که به ناامنی فضاهای عمومی شهری میانجامد، مساله مطرح در این پژوهش، لزوم اختصاص و سازماندهی فضاهای مناسب برای برپایی چهارشنبه سوری است. این برنامه ریزی سبب مصونیّت دیگر اماکن عمومی از آسیبها و خسارات ناشی از فعالیتهای رایج دراین جشن میشود. در این مقاله با روشهای مشاهده، مصاحبه، پرسشنامه و مطالعات پیرامون فضاهای برگزاری جشن و پیامدهای ناشی از آن، تلاش شده است که فاکتورهای ضروری فضای مناسب برگزاری جشن چهارشنبه سوری مشخص گردد وبر اساس آن به شناسایی این فضاها پرداخته شود. درنهایت با هدف برقراری امنیّت وسلامت شرکت-کنندگان و محیط، با الهام ازمبحث Place_making به سازماندهی و آماده سازی این فضاها پرداخته خواهد شد.