نویسندگان | محمد رزاقی - گلنار زمانی |
---|---|
همایش | اولین کنفرانس ملی طراحی خدمات |
تاریخ برگزاری همایش | ۱۳۹۴-۰۲-۳۱ |
محل برگزاری همایش | تهران |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | ملی |
چکیده مقاله
وقتی تجمیع و بهرهمندی دانشها، تجارب و روشهای دو یا چند حوزه علمی، انسانی و/یا هنری مبنا، برای ارائه یک فعالیت دیگر ضرورت پیدا میکند تخصص جدیدی شکل میگیرد که از آن تحت عنوان، تخصصِ "بین رشتهیی" یا Multidisciplinary یاد میشود. یالهای این تخصص جدید، در تماس با این علوم شکلمیگیرد و مبنایی میشود برای تحلیل پدیدهها و حل یکپارچهی مسائل چند بٌعدی. استفاده از واژهی "آلیاژ" برای درک بهتر تخصصهای بین رشتهیی است. تخصصهای بینرشتهیی، تقاطع گذرهای اختصاصی است که نه تنها دسترسی به این گذرها را فراهم آورده، ما را از مزایای آنها به صورت تؤامان بهرهمند میسازد بلکه خود فرصتهای جدیدی را برای حل مسائل جامعه فراهم آورده، موجبات گسترش علوم مبنا را فراهم میآورند. در عین حال و با توجه به فرصتهای بسیاری که تخصصهای بین رشتهیی فراهم میآورند با چالشهایی نیز مواجه هستند که از آن جمله میتوان به چالشهای تخصصی (مثلِ شناخت و فرموله کردن حوزه اثر سایر تخصصهای درگیر)، چالشهای فرهنگی (مثلِ سهمخواهی متخصصان و انتصاب موفقیتها به یکی از رشتههای مبنا)، و نهایتاً چالشهای سازمانی (مثلِ پیادهسازی روشهای جدید با سازمانهایی با ساختار سنتی یا معرفی یک حوزه آموزشی جدید در مدرسه فکری رشتهی پایه) اشاره داشت. آیا طراحی خدمات نیز یکی از همین تخصصها و دارای ماهیتی آلیاژی و بینرشتهیی است؟ اگر بله، آنگاه رشتههای پایهی این تخصص جدید کدامند و اگر نه، دی اِن اِی DNA آن، از کدام تخصص پایه نسبت برده است؟ در این پژوهش، از طریق آنالیز تخصص طراحی خدمات به اجزاء آن و تلاش برای یافتن پیوند ماهوی این اجزاء با تخصصهای پایه، استدلال میشود که ماهیت ژنتیکی این تخصص، از تفکر طراحانه (فعالیتهای شناختی ذهن طراحان در فرایند طراحی کردن) و رشتهی طراحیصنعتی نسبت برده است و بنابراین، تخصص "طراحی خدمات" را یکی از فرزندان رشتهی پایهی "طراحیصنعتی" معرفی مینماید.