نویسندگان | بهرام جلالی پور |
---|---|
نشریه | فصلنامه تئاتر |
شماره صفحات | ۸۹-۱۱۲ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۵-۰۴-۰۱ |
رتبه نشریه | ISI |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
ر طی سه دهه اخیر، تکهچیننویسی به عنوان گونهای ادبی گسترش یافته، و به همین نسبت، به نماد دوران معاصر و بحرانهای آن تبدیل شده است. نگارش تئاتری نیز از این قاعده مستثنی نبوده و در یک سده گذشته تجربیات متنوعی را به گنجینه ادبی و هنری جهان عرضه داشته است. از این منظر، پژوهش در مورد زمینه های پیدایش؛ روشها، عناصر آفرینش؛ و تاثیرات معناشناختی آن ضرورتی غیرقابل انکار یافته است.
چه عواملی زیباییشناسی یکپارچه و قطعی مبتنی بر نظام ارسطویی را خدشهدار و زیباییشناسی تکهچینانه را به عنوان جایگزین آن مطرح ساخت؟ نقشآفرینان این تحول در حوزه تئاتر چه جریانها و افرادی هستند؟ زیباییشناسی تکهچینانه به عنوان جایگزین نظام ارسطویی چه ویژگی هایی دارد و چه اهدافی را دنبال میکند؟
با در نظر گرفتن پرسشهای فوق و با توجه به کمبود منابع منسجم نظری پیرامون زیباییشناسی تکهچینانه، به ویژه در حوزه تئاتر و به ویژه در زبان فارسی، این پژوهش به روش کتابخانهای میکوشد چارچوبی مدون از چیستی، سیر تحول، تاثیرات، فرصتها و چالشهای آن فراهم آورد. در این راه، نخست رابطه تکهچیننویسی را با گرایش غالب فلسفی دوران معاصر - یعنی تکثرگرایی- نشان میدهد؛ سپس به تشریح زمینه های تاریخی و اجتماعی ظهور آن به عنوان یک قالب زیباییشناسانه میپردازد و در ادامه چارچوبهای نظری آن را تبیین میکند. دراینباره به دشوارهای واژگانی و دلالتی این مفهوم میپردازد و به خصوص یکی از مباحث مهم و بنیانی این مفهوم؛ یعنی تمایز یا تفاوت بین تکهچین مدرن و تکهچین پست مدرن را خاطرنشان میسازد. سخن پیرامون ناتمامیت به عنوان جوهره هویتی تکهچین و نیز انواع تکهچین قسمت پایانی این بخش از مقاله را تشکیل میدهد. در ادامه، سیر تحول تاریخی گرایش به زیباییشناسی تکهچین، بهویژه در حوزه تئاتر تشریح میشود و بالاخره، در بخش پایانی مقاله نیز، به اختصار به برخی از تاثیرات زیباییشناختی و فرصتها و چالشهای آن میپردازد.
یافته های حاصل از پژوهش نشان میدهد که مجموعهای از عوامل سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و... که موجب خدشهدار شدن تصور یکپارچه و قطعی انسان از خودش، جهان، واقعیت و حقیقت شد و در دوران پستمدرن با عنوان تکثرگرایی توصیف میشود، زمینه های تبدیل شدن تکهچین را به عنوان گونه اصلی و فراگیر این دوران فراهم کرد. این گونه، چنان که نشان دادهایم، بهترین ترجمان و وسیله تامین آن چیزی است که تحت عنوان مشارکت در هنر دوران معاصر دنبال میشود.